หลังจากที่ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งการสอบไปแล้ว
ก็ได้เวลาปลดปล่อยผ่อนคลายสมองซะที เย้!
ซึ่งในตอนแรกวางแผนว่าจะเดินทางไปเที่ยวทางวังน้ำเขียว เขาใหญ่
แต่คุณแพรติดภารกิจเร่งด่วนไม่สามารถไปค้างคืนได้ถึงสองคืนจึงต้องเปลี่ยนแผนกันนิดหน่อย
โดยไปสถานที่ที่ใกล้กว่านี้อีกสักนิด จึงย้ายแผนกันไป เชียงคาน จังหวัด เบย เอ๊ย เลย
เอาล่ะ มาลุยกันเลยดีกว่า
การเดินทางในวันนี้ก็ออกเดินทางเวลาเดิมอีกแล้วนั้นก็คือ 17.00 น. และนัดเจอกันที่ปั๊มน้ำมันอีกเช่นเคย
บรรยากาศในวันนี้ค่อนข้างเย็นสบาย เนื่องจากมีเมฆมาก แถมก่อนหน้านั้นช่วงบ่ายๆฝนก็เพิ่งตกไปด้วย
คุณแพรวันนี้มากับ ER6N สีดำด้านคันโหด
หลังจากซื้อของเตรียมเดินทาง(น้ำเปล่าแก้กระหาย และหมากฝรั่งดับหูอื้อ)เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ก็ได้เวลาออกเดินทางได้ โดยเราจะออกจากขอนแก่นมุ่งตรงไปเส้นทางชุมแพ
จากนั้นไปทางอุทยานแห่งชาติภูผาม่าน เข้าเขตจังหวัดเลย และมุ่งสู่อำเภอเชียงคาน
แวะพักระหว่างทางแถบอุทยานแห่งชาติภูผาม่าน เริ่มมีหมอกให้เห็นเป็นบางๆ
เจ้าอาชาทั้งสองคันผู้ร่วมเดินทางไปในทริปนี้
ในเส้นทางนี้ถนนเป็นสองเลนให้รถสวนกัน รถที่สัญจรในเส้นทางนี้ค่อนข้างขับกันเร็ว
และรถใหญ่(รถบรรทุก ,รถทัวร์)ค่อนข้างเยอะ ซึ่งอันตรายมากจึงควรขับขี่อย่างระมัดระวังเป็นพิเศษ
และในช่วงที่ผมไปนั้นมีหมอกลงตลอดเส้นทางด้วย(ขนาดยังไม่เข้าหน้าหนาวเต็มที่เลยน่ะเนี่ยะ)
เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์นี่หนาวสุดๆไปเลยน่ะ ขอบอก!!
ถึงแล้วภูกระดึง แต่เราไม่ไปเพราะเราจะไปเชียงคานจ้า
หลังจากผ่านไปแล้วประมาณสามชั่วโมง ก็เข้าสู่เมืองเลย
จึงได้แวะเติมน้ำมัน พักคน พักรถ ให้หายเหนื่อยกันซักหน่อย
อาชาพักเหนื่อยหลังจากเดินทางไม่ได้พักกว่าสองร้อยกิโล
หมวกกันน็อคสังหารแมลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว ต้องทำความสะอาดกันซะหน่อยเพื่อทัศนวิสัยที่ดี
มีแผนที่เมืองเลยให้กับนักเดินทางที่แวะเข้ามาเผื่อหลง
ระหว่างที่พักอยู่นั้นคุณเจ้าของโรงแรม นอนนับดาว ริมโขง ที่ผมได้โทรจองห้องพักไว้ก็ได้โทรมาสอบถามว่าถึงไหนกันแล้วด้วย คงเพราะเห็นว่าพวกเราเดินทางกันด้วยมอเตอร์ไซค์เลยโทรมาถามถึงความปลอดภัยของพวกเรา
หลังจากพักผ่อนรถ และคน จนพร้อมกันแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อ
ในช่วงหลังออกจากเมืองเลยเพื่อไปอำเภอเชียงคานนั้นถนนเป็นสองเลนเช่นเคย
ระหว่างทางมีหลุมบ่อค่อนข้างเยอะ น่าจะเกิดจากที่มีรถบรรทุกผ่านค่อนข้างบ่อย
ไฟส่องระหว่างทางก็ไม่มี ถนนมืดมาก เป็นป่าทั้งสองข้างทางไม่ค่อยมีบ้านเรือนสิ่งปลูกสร้างเท่าไหร่นัก แถมโค้งเยอะอันตรายสุดๆ ไม่ว่าจะเกิดจากอุบัติเหตุ หรือผู้ไม่ประสงค์ดีก็ตาม
นานๆทีจะเห็นแสงไฟจากรถที่สวนมาให้ได้อุ่นใจเป็นระยะๆ
ผ่านไปประมาณชั่วโมงก็เข้าสู่เมืองเชียงคานตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว
จึงรีบไปที่ถนนคนเดินก่อน เพราะคุณเจ้าของโรงแรมได้บอกว่าช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงเทศกาลหรือวันหยุดยาวสักประมาณสามทุ่มร้านต่างๆบนถนนคนเดินก็จะเริ่มทยอยปิดกันแล้ว
ฝากเจ้าอาชาไว้ที่ซอยสิบสามก่อน
ถึงแล้วเมืองเชียนคานแต่ร้านก็ปิดไปแล้วไม่น้อย
โรงแรมส่วนใหญ่ที่นี้จะทำทรงโบราณให้เข้ากับถนนคนเดินสายโบราณแห่งนี้
ของฝากเมืองเชียงคาน
เสื้อผ้าสวยๆของเชียงคานมีให้เลือกชมมากมาย
คุณแพรขอช็อปก่อนน่ะ
เจ้าของมอเตอร์ไซค์คันนี้คงจะบะเริ่มเทิ่มน่าดู
ของฝากส่วนใหญ่มักเป็นเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม สิ่งทักทอ เป็นส่วนใหญ่
ร้านขายของที่นี้ตกแต่งสวยงามให้ถ่ายรูปไม่แพ้ร้านอื่นๆ
ร้านเริ่มปิดมากขึ้นเรื่อยๆ
คุณแพรช็อปอีกแล้วขอรับ
ถ่ายรูปกับคุณป้าเจ้าของร้านซะหน่อย
เจอแล้วปาท่องโก๋ยัดไส้ ขนมขึ้นชื่อของเชียงคานเจ้าเก่า และเจ้าเดียว
มีสองแบบครับ คือไส้หมูสับ และไว้กล้วย เลยขอจัดสองเลยแล้วกัน
ร้านนมปั่นบรรยากาศสวยๆ แต่น่าเสียดายเขากับลังเก็บร้านเลยอดเลย
ห้องพักบรรยากาศโรงภาพยนตร์เก่า
จำเลยรัก มีรอยขีดเขียนจากนั่งท่องเที่ยวผู้เคยมาเยี่ยมเยียน
คุณแพรแวะมาเลือกผ้าพันคออีกแล้ว
ถึงแล้วเชียงคานนน
ร้านอาหารภายในถนนคนเดินแต่งบรรยากาศเก่าๆสวยๆ
เมนูอาหารพื้นบ้านของเชียงคาน
คุณแพรจัดชุดพื้นเมืองมาใส่ซักชุด
มีแก๊งค์นักเลงน้อยกำลังสู้รบกันอยู่
ชุดเด็กมีแต่น่ารักๆ สวยๆ ทั้งนั้นเลย
ของฝากน่ารักๆ เลยขอเยี่ยมชมกันสักหน่อย
มีโปสการ์ดไม้สวยๆให้เลือกชมด้วย
ขอจัดไปสักชุดเก็บไว้เป็นที่ระลึกครับผม
เสร็จเรียบร้อยแล้วจ้าาา
หลังจากเดินถนนคนเดินที่เลื่องชื่อของเมืองเชียงคานเรียบร้อยแล้ว
ก็ได้เวลาไปเช็คอินกับที่พักที่จองไว้นั้นก็คือ โรงแรม นอนนับดาว ริมโขง นั่นเอง
ติดตามชมต่อในตอน แวะชิมอาหารมื้อดึกที่ซอยสอง